Güneşin Katmanları Sırasıyla Nelerdir ?
Güneşin Katmanları Sırasıyla Nelerdir: Güneşin dış ve iç katmanları ile bilgileri ve güneşin çekirdeği kaç derece sıcaklığa çıkar gibi detaylar. Aynı zamanda en sıcak gezegen olan güneş dünyadan kaç kat daha büyüktür?
Güneş sistemimizde bulunan en büyük nesnedir ve güneşin katmanları tam olarak yedi adettir. (3 iç katman, 4 dış katman). Güneşin iç katmanları: çekirdek, konveksiyon katmanı ve ışınım katmanı; dış katmanları: fotosfer (ışık küre), kromosfer (renk küre), geçiş bölgesi ve korona (taç) şeklindedir..
Güneş, Güneş Sisteminin merkezinde yer alan bir yıldızdır. Bir dinamo işlemi yoluyla bir manyetik bölge oluşturan iç konvektif hareket ile çok yüksek sıcaklıkta bir plazma küresidir. Çapı tahmini 1.39 milyon kilometredir. Bu aynı zamanda tam anlamıyla Dünya’nın 109 katıdır. Kütlesi ise Dünya’nın yaklaşık 330.000 katıdır.
Güneş Sisteminin toplam kütlesinin yaklaşık %99,86’sını Güneş oluşturur. Güneş, her bir saniyelik sürede yaklaşık 600 milyon ton hidrojeni helyuma dönüştürüyor ve özellikle her saniye 4 milyon ton maddeyi enerjiye dönüştürmektedir.
Güneşin Dış Katmanı
Fotosfer (Işık Küre)
Yüzey, Türkçe’si “ışık küre” anlamında olan bu katmandan başlayarak 500 kilometrelik bir derinliğe ulaşmaktadır. Güneşin yüzey bölümü gazlardan meydana gelmektedir. Bunun yanında sıcaklığı ortalama 5840K’dir (Kelvin). Güneşe bakıldığında görmüş olduğumuz ve yıldızları sınıflandırdığımız katman bu noktadır. Güneş lekeleri tam haliyle bu katmanda görüntülenmektedir. Aynı zamanda güneşin ortalamasına bakıldığında en soğuk katmanı pozisyonundadır.
Güneş’in en alt tabakası pozisyonundadır ve doğrudan Dünya’dan görülebilmektedir. Güneş yüzeyi olarak da adlandırılır. Bu tabakanın çoğu, konveksiyon tabakasındaki köpüren gazın neden olduğu granülasyon ve güçlü manyetik alanların neden olduğu güneş lekeleri ile kaplıdır .
Kromosfer (Renk Küre)
Fotosferin üst kısmına doğru yaklaşık 2000-3000 kilometreye kadar uzanmaktadır. Aynı zamanda Güneş tutulması gerçekleştiğinde ince ve pembe bir katman şeklinde gözlemlenmektedir. Sıcaklık, kromosferde yoğun bir artış yaşamaktadır ve ortalama 20.000K’e kadar ulaşır.
NASA’nın gerçekleştirdiği araştırmaya göre, bu katmanda güneşin çok yüksek katmanlarında, sıcaklık daha düşük olmaktadır. Güneşin merkez kısmından ve katmanlarından daha uzak katmanlar daha yüksek sıcaklıkta olmaktadır.
Geçiş Bölgesi
Sıcaklığın bir anda 106K’e kadar artış gösterdiği, yüksek incelikte bir katmandır. Bu katman, yaklaşık 100 kilometreyi aşkın olsa da çok göreceli, aynı zamanda çok incedir ve bunun yanında korona ile kromosfer arasındadır. Geçiş bölgesinde sıcaklık, kabaca 8000’den 500,000 derece Kelvin’e kadar değişiklik gösterir. Bilim insanları, sıcaklıktaki bu hızlı artışın nedenini henüz keşfetmiş değiller.
Korona (Taç) Katmanı
Güneşin geçiş bölgesinin hemen üst kısmında bulunan ve 106K’lik ortalama sıcaklıktan oluşan bir katmandır. Bu katmanın beklenenin üzerinde bir sıcaklığa sahip olmasının sebebi tam olarak bilinmese de, gelgelelim manyetik alan ve basınçtan kaynaklandığı düşünülüyor.
Bu, Güneş’in en dış katmanıdır. Fotokürenin yaklaşık olarak 2.000 kilometre üzerinde başlamaktadır ve aynı zamanda üst sınırı yoktur. Sıcaklık yüksekliği 500.000 derece Kelvin ve 1 milyon derece Kelvin arasında değişiklik göstermektedir. Güneşin korona katmanı göz ile görülemez. Tam güneş tutulması esnasında koronagraf teleskopu kullanılarak bu olayı görüntülüyebilmek mümkündür.
Güneşin İç Katmanı
Güneşin Çekirdek Yapısı ve Özellikleri
Gezegenin katmanları arasından 5. sınıf katmandır ve bunun yanında iç katmanların ilkidir. Güneş yarıçapının merkez kısmından 1/3’lük bölüme kadar olan katmanıdır. Füzyonun işleminin gerçekleştiği ve başka bir deyişle enerjinin üretildiği asıl kısımdır. Basıncın, sıcaklığın ve yoğunluğun en üst seviyeye çıktığı katmandır. Üretilen enerji ışınım katmanına aktarılır.
Güneş’in yaklaşık olarak 15 milyon santigrat derece gibi olağanüstü sıcaklıklar oluşturan termonükleer tepkilemelerle enerjinin üretildiği orta kısmıdır.
Bu nükleer reaksiyonlar, kısacası helyum üretmek için hidrojeni kullanır. NASA çalışmalarından anlaşıldığı üzere Dünya’da aldığımız Güneş’in yüzeyini ışık ve ısı olarak gösteren bir enerji açığa çıkar. Çekirdek, Güneş’in merkezinin yaklaşık dörtte birine kadar uzanıyor.
Güneş Işınım katmanı
1/3 olan bu kısım Bu katmandan enerji konveksiyon bölgesine ışınım yoluyla aktarılır ve aynı zamanda taşınan bu ışınım gamma fotonlarından oluşur. Gamma fotonları sayısız absorbsiyon ve emisyondan dolayı 10.000 ile 170.000 yıl sonunda bu katmandan ayrılır.
Bu bölge, çekirdek ile konvektif bölge arasındadır ve aynı zamanda Güneş’in yarıçapının tahminsel olarak %70’ini oluşturur. Çekirdek bölgesinde nükleer füzyon yoluyla üretilen enerji, elektromanyetik radyasyon şeklinde sabit bir hareketle dış kısma doğru çıkar ve ışıma bölgesini aşabilmesi oldukça yüksek bir zaman diliminde gerçekleşir. Bu bölgede enerji, foton taşıyıcıları tarafından, zikzaklı yollarda defalarca zıpladığı bir süreçle radyasyon yoluyla taşınır.
Konveksiyon katmanı
Güneşin yüzeyinden yaklaşık 2×105 km içinden itibaren ışınım katmanlarına kadar gelir. Bu, başka bir deyişle bölümde enerji ışınımsal taşınmadan daha çok plazmanın yüzeye doğru dikey hareket etmesi ile taşınır. Dinamo Teorisi, Güneş’in manyetik alanının bu katmanda oluştuğunu ortaya koyar.
Güneşin bu tabakası, özellikle ışınım bölgesinin üzerindedir ve Güneş’in iç kısmının en dış tabakasıdır. Yaklaşık 200.000 kilometre derinlikten görünür, aynı zamanda yüzeye kadar da uzanır. Konveksiyon bölgesinin altındaki sıcaklık yaklaşık 2 milyon santigrat derecedir.
Enerji, ısıtılmış ve soğutulmuş gazın konveksiyon akımları yoluyla Güneş’in yüzeyine doğru hareket eder. Bu, ışıma bölgesinin yoğunluğu çok düştüğünde ve bununla birlikte hafif formdaki çekirdekten gelen enerji ısıya dönüştürüldüğünde gerçekleşir.
Işınım bölgelerinin kenarından gelen ısı, geri çökecek kadar soğuma gerçekleştirene kadar yükselir. Bu ısınan malzeme kısmı veya örüntüsü güneşin katmanları içinde yükselir ve aynı zamanda soğur.
